Godziny pracy gabinetu logopedycznego:
poniedziałek 8.00 - 12.00
wtorek 8.00 - 12.00
środa 8.00 - 12.00
- Serdecznie zapraszam zainteresowanych rodziców do współtworzenia tej zakładki poprzez zadawanie pytań, przekazywanie spostrzeżeń czy sugestii osobiście bądź do skrzynki umieszczonej w przedszkolu przy gabinecie logopedycznym. Za wszystko będę wdzięczna i postaram się w miarę możliwości odpowiedzieć i ewentualnie pomóc w rozwiązaniu nurtujących Państwa problemów.
Organizacja pracy gabinetu
- Wrzesień – diagnoza logopedyczna: kwalifikowanie dzieci do zajęć logopedycznych na podstawie badań przesiewowych, zapoznanie się z orzeczeniami lub opiniami dzieci, konsultacje z wychowawcami, badania logopedyczne w obecności opiekuna, założenie dokumentacji.
- Październik – czerwiec – systematyczna terapia w gabinecie, dzieci ze złożoną wadą wymowy – cotygodniowe około godzinne spotkania, w przypadku nieprawidłowej artykulacji pojedynczych głosek – ćwiczenia krótsze, współuczestnictwo rodziców poprzez konsultacje indywidualne, zalecenia i ćwiczenia utrwalające dla dzieci w prowadzonych zeszytach ćwiczeń.
Ramowy program indywidualnej terapii logopedycznej
ZAŁOŻENIA PROGRAMU
Program przeznaczony jest głównie dla dzieci pięcio- i sześcioletnich, z możliwością dostosowania dla młodszych dzieci przedszkolnych.
Sposób prowadzenia zajęć – terapia indywidualna lub w małych zespołach.
CEL I GŁÓWNE ZADANIA TERAPII
- Rozwijanie prawidłowej komunikacji werbalnej poprzez korygowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej.
- Korygowanie typowych dla tego wieku wad i zaburzeń artykulacji zwłaszcza w zakresie głosek s,z,c,dz, ś,ź,ć,dź, sz,ż,cz,dż, l, r oraz głosek dźwięcznych
- Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy.
- Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonych w toku ćwiczeń.
- Wzbogacanie zasobu słownika biernego i czynnego.
- Wdrażanie dzieci do obcowania z literaturą i poezją dziecięcą.
REALIZACJA PROGRAMU
- Diagnoza logopedyczna – badanie mowy przesiewowe i w obecności opiekuna.
- Przygotowanie do wywoływania zaburzonych głosek.
- Zabawy oddechowe,
- Zabawy usprawniające aparat mowy,
- Zabawy słuchu fonematycznego,
- Ćwiczenia emisyjno- głosowe.
- Ćwiczenia właściwe z zakresu korekcji wad wymowy.
- Wywołanie głoski w izolacji,
- Utrwalenie głoski korygowanej w sylabach, wyrazach (nagłos, śródgłos, wygłos), zestawach dwuwyrazowych i zdaniach,
- Utrwalanie wywołanej głoski w wierszykach, piosenkach, wyliczankach, powiedzeniach, rymowankach,
- Automatyzacja poprawnej wymowy w mowie spontanicznej, opowiadaniu ilustracji, historyjki obrazkowej, rozmowie kierowanej,
- Ćw. utrwalające z wykorzystaniem gier edukacyjnych, loteryjek, programów komputerowych tj. Logopedia, LogoObrazki i innych.
WSPÓŁPRACA Z WYCHOWAWCAMI GRUP I RODZICAMI
Ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną – prowadzone także przez nauczycielki grup:
- Ćw. ortofoniczne (udział w zajęciach grupowych),
- Ćw. stymulujące rozwój słuchu fonematycznego,
- Ćw. i zabawy z muzyką – logorytmika,
- Ćw. stymulujące ogólny rozwój dziecka: rozwijanie słownictwa czynnego i biernego, koordynacji wzrokowo – słuchowo – ruchowej, pamięci, myślenia, orientacji przestrzennej,
- Zabawy relaksacyjne, elementy kinezjologii edukacyjnej wg P. Dennisona,
- Kształtowanie twórczej aktywności słownej dziecka poprzez tworzenie swobodnych tekstów, rymowanek,
- Wyrabianie u dzieci umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną.
Współpraca z rodzicami:
- Instruowanie o sposobach korekcji i utrwalania prawidłowych nawyków,
- Informowanie o postępach i trudnościach,
- Prowadzenie zeszytów ćwiczeń.
Złote rady na szybsze postępy w terapii
Polecam zestaw podstawowych logopedycznych ćwiczeń usprawniających, które przygotowują narządy mowy do wywołania większości głosek języka polskiego. Warto wykonywać je codziennie po kilka minut, oczywiście przed lustrem razem z dzieckiem, a efekty przyjdą znacznie szybciej. Oto one:
- wysuwanie języka do przodu – chowanie w głąb jamy ustnej (z wymową gł. a)
- język wąski (igła) i szeroki (placek)
- sięganie językiem do brody
- sięganie językiem do nosa
- sięganie językiem do uszu
- „kotek się myje" – oblizywanie warg
- sięganie językiem do dolnych i górnych zębów od środka (na przemian)
- „mycie" językiem dolnych i górnych zębów od środka, „liczenie” zębów
- sięganie językiem do dziąseł za górne i dolne zęby (na przemian, także z wymową głosek a - l)
- „wycieraczka samochodowa" na górnym dziąsełku
- ślizganie językiem wzdłuż podniebienia
- „jadą koniki" – kląskanie językiem
- zaczepianie języka o dolne zęby – cofanie w kierunku gardełka nie unosząc jego czubka (z wymową głoski k)
- „mycie językiem podłogi” w buzi (język podwinięty)
- „uśmiech – ryjek" (rozciąganie i zaokrąglanie warg) – na przemian przy zamkniętych, widocznych zębach
- wyraziste wymawianie samogłosek: a o e u y i
Niezbędne w terapii logopedycznej są też tzw. zabawy słuchowe, polegające na „wyławianiu" wybranych głosek wśród innych, następnie w wyrazach, zwrotach, zdaniach a nawet w tekstach krótkich rymowanek czy wierszyków. Dziecko sygnalizuje swój wybór ustalonym zachowaniem, np. klaśnięciem, tupnięciem, podskokiem, wrzuceniem klocka do wiaderka, narysowaniem kółeczka, itp. Takie zabawy można też prowadzić przy okazji czytania z dzieckiem wierszy i opowiadań z literatury dziecięcej. Starszym dzieciom dzielimy wyrazy na głoski, aby je rozpoznawały, co z czasem ułatwi im samodzielne głoskowanie.
Zabawy oddechowe również stanowią ważną integralną część wspomagania rozwoju mowy. Codzienne sytuacje dają także wiele okazji do usprawniania tej czynności. Warto podmuchać na gorącą zupkę, herbatkę, zmarznięte rączki, wiatraczek kupiony na straganie, czy po prostu zdmuchiwać ze stołu kulki z waty, bibułki i inne lekkie przedmioty. Polecam też różne zabawy ze słomką, która w naturalny sposób spowalnia wydech. To wszystko usprawni płynność mowy, właściwe gospodarowanie powietrzem podczas mówienia, wydłuży fazę wydechową, skoreluje pauzy oddechowe z wypowiadaną frazą.